|
Rabka jest w trylogii J.B. Górkiewiczowej miejscem zamieszkania i prób pracy zarobkowej jednego z bohaterów, którego działania nastawione są na rozwijającą się turystykę w uzdrowisku. Miasteczko jest też przestrzenią marzeń innego bohatera – najmłodszego z rodziny Doliniaków, odbywającego do Rabki swoją pierwszą w życiu daleką podróż, a potem pieszo powracającego do rodzinnej wsi. Opis wędrówki jest wówczas literackim odwzorowaniem trasy, łącznie z ukształtowaniem terenu i charakterystycznymi punktami. Podgorczańska miejscowość staje się więc synonimem „lepszego” miejsca dla mieszkańców podwadowickiej beskidzkiej wsi, co pisarka podkreśla poprzez topografię Rabki, relacje społeczne, ekonomiczny status osób.
Katarzyna Wądolny-Tatar – dr hab., profesor nadzwyczajny w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. Kieruje Katedrą Poetyki i Teorii Literatury oraz Pracownią Literatury dla Dzieci i Młodzieży.
Zainteresowania naukowe:
Genologia i tropologia literacka, polska poezja XX i XXI wieku, proza kobiet, utwory dla dzieci i młodzieży (z analizą tekstu i ilustracji).
Wybrane publikacje:
Książki:
Metaforyka oniryczna w liryce Młodej Polski (2006).
Kołysanka w liryce XX i XXI wieku. Emergencja gatunku literackiego
(2014).
Współredakcja wieloautorskich monografii:
Kamień w literaturze, języku i kulturze (2013).
Nowe poetyki miejskie. Z problematyki urbanistycznej w literaturze XX i XXI wieku
(2015).
Światy dzieciństwa. Infantylizacje w literaturze i kulturze (2016).
Współredakcja rocznika „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica”.
Autorstwo ponad pięćdziesięciu artykułów w czasopismach naukowych i publikacjach zbiorowych.
|
